در بهمن ماه سال ۱۴۰۲ بانک مرکزی با هدف کنترل نقدینگی، مهار تورم و جذب سرمایههای سرگردان گواهیهای سپرده ۳۰ درصدی را ایجاد کرد. این اقدام بانک مرکزی را باید بهعنوان واکنشی به افزایش شدید نرخ دلار و نوسانات بازارهای مالی برشمرد تا نقدینگی را از بازار ارز، طلا و سایر داراییهای پرریسک به سمت سپردههای بانکی هدایت کند و هدف دیگر تامین مالی طرح های پربازده بود.